مجله دانشکده پزشکی

اکسیداسیون لیپوپروتئین های با وزن مخصوص پایین (LDLs) مرحله مهمی در پاتوژنز آترواسکلروز می باشد. طی اکسیداسیون، ذره LDL دچار تغییرات ساختمانی (لیپیدی و پروتئینی) زیادی می شود که خصوصیات بیولوژیک آنرا تغییر می دهد، طوری که آتروژنیک می گردد. برای مطالعه خصوصیات آتروژنیک، معمولا دو شکل LDL تغییر یافته، شامل LDL اکسید شده با 2+ox-LDL) Cu) و LDL تغییر یافته با مالون دی آلدئید (mal-LDL) بکار می رود. در این مطالعه، LDL از 72 ml پلاسمای تازه تهیه شده با روش اولتراسانتریفوژ شناوری متوالی جدا شد که همراه با تخلیص 12.5mg LDL Protein بود. اکسیداسیون LDL در بافر فسفاته سالین (PBS) با محلول 2 µM سولفات مس انجام گرفت و mal-LDL با انکوباسیون LDL در PBS، همراه با محلول 0.5 M تازه تهیه شده مالون دی آلدئید تهیه گردید. ارزیابی این تغییرات بوسیله اندازه گیری جذب نوری در 234 nm، مواد واکنش کننده با اسید تیوباربیتوریک (TBARS)، و حرکت الکتروفورتیک در 8.6 pH به انجام رسید. افزایش جذب نوری در 234 nm نشانه شروع اکسیداسیون بود. TBARS نمونه های ox-LDL و mal-LDL به ترتیب معادل 80nM MDA/mg LDL protein و 400nM MDA/mg LDL protein بدست آمد. حرکت الکتروفورتیک ox-LDL و mal-LDL، در مقایسه با LDL طبیعی (n- LDL)، افزایش نشان داد.