زمینه و هدف: خواب و محرومیت از
خواب نقش مهمی در آغاز حملات صرعی و اختلالات EEG و حملات صرعی ایدیوپاتیک و علامتدار دارد. هدف
از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه یافتههای EEG اولیه با یافتههای EEG حین خواب و بیداری به دنبال محروم نمودن
بیمار از خواب، در بیماران مبتلا به حملات صرعی در خواب میباشد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی تحلیلی
بیماران مبتلا به حملات صرعی در خواب مراجعهکننده به درمانگاه نورولوژی بیمارستان
سینای تهران طی سالهای 89-88 وارد مطالعه شده و از تمامی آنها EEG بیداری انجام
شد سپس از بیمار خواسته شد تا به مدت 24 ساعت محرومیت از خواب داشته باشند و مجددا
برای بیماران، EEG در زمان بیداری و پس از آن EEG حین خواب انجام شد. یافتههای اولین EEG روتین
بیماران، با یافتههای EEG بیداری و خواب به دنبال محرومیت از خواب مقایسه گردید.
یافتهها: در این مطالعه 33 بیمار بررسی
شدند که 16 نفر مونث (5/48%) و 17 نفر (5/51%) مذکر بودند. میانگین سنی بیماران
(69/10=SD) 83/26 سال
بود. در
مقایسه یافتههای EEG بیداری پایه و بیداری پس از محرومیت از خواب، تفاوت آماری معنیداری
بهدست آمد (042/0P=) همچنین بین EEG پایه و EEG حین خواب نیز تفاوت آماری معنیداری بهدست آمد (041/0P=). در مقایسه یافتههای EEG بیداری و خواب
پس از محرومیت از خواب نیز تفاوت آماری معنیداری دیده شد (048/0P=).
نتیجهگیری: طبق نتایج مطالعه حاضر EEG بیداری و خواب پس از محرومیت از خواب، در افراد مبتلا به حملات صرعی در خواب ارزش تشخیصی بیشتری در مقایسه با EEG روتین دارند. به نظر میرسد ارزش تشخیصی EEG بیداری پس از محرومیت از خواب، از EEG خوابی که پس از محرومیت از خواب گرفته شده است، بیشتر باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |