دوره 27، شماره 7 - ( 1-1349 )
جلد 27 شماره 7 صفحات 611-596 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
دهش سیمین دخت، صمیمی مرتضی. الکترونارکوز و الکتروشوک. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1349; 27 (7) :596-611
چکیده: (3237 مشاهده)
در سال 1870 با انتشار تجربیات Mach الکترونارکوز مورد توجه قرار گرفت. نتیجه آزمایشهای لدوک روی حیوانات و خودش پس از گذشت 100 سال کماکان معتبر است. محققین از انواع مختلف جریانهای الکتریسیته با فرکانسهای بالا بمنظور ایجاد بیهوشی استفاده کرده و این نظر را تایید نمودند که بعلت ایجاد عوارض خطرناک قلب و عروق بهتر است از الکتریسیته بعنوان E.C.T استفاده شود تا الکترونارکوز. روانپزشکان نیز از آن بجای شک کاردیازول استفاده کرده و بمنظور برطرف کردن ناراحتی ها و عوارض حاصله از بیهوشی کمک گرفتند.در سه هزار بیهوشی بمنظور E.C.T. در مورد توقف قلب داشته ایم که با ماساژ قلبی و تجویز داروهای وازوپرسور بیماران بهبود کامل یافتند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
