اندازه کمپلمان سرم در جریان بیماری های گوناگون تغییرات متفاوتی می نماید. افزایش میزان کمپلمان در مواقع التهاب و آنفلاماسیون نظیر آرتریت روماتوئید، آنفارکتوس حاد میوکارد و در بعضی عفونت های حاد چون سرخک و مخملک و نیز در اثر پرتوتابی اشعهX و در غا لب سرطان ها دیده می شود.
کاهش میزان کمپلمان در دو بیماری گلومرولونفریت حاد و لوپوس اریتماتوزسیستمیک به طور اختصاصی وجود دارد. در نارسائی های کبدی و اختلال سنتز پروتئین ها و فقر غذائی و بودن مواد ضد کمپلمانی در سرم نیز کاهش کمپلمان مشاهده شده است.
برای تعیین عیار کمپلمان و روشن ساختن تشخیص و علل بیماری مربوطه از روش ذکر شده در متن مقاله می توان استفاده کرد و برای تحقیق در اجزاء کمپلمان و خصوصیت هر یک از آنها در بیماری های مختلف می توان از کروماتوگرافی ستونی و ایمونوالکتروفورز که هنوز جنبه عملی در کارهای روزانه را ندارد کمک گرفت.