دوره 68، شماره 6 - ( 6-1389 )                   جلد 68 شماره 6 صفحات 320-315 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
MM S D, H M A, J F M, A R L, A S, MR E, et al . Molecular detection of TEM and AmpC (Dha, mox) broad spectrum β-lactamase in clinical isolates of Escherichia coli. Tehran Univ Med J 2010; 68 (6) :315-320
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-329-fa.html
سلطان‌دلال محمدمهدی، ملاآقامیرزایی هدروشا، فلاح مهرآبادی جلیل، رستگارلاری عبدالعزیز، صباغی آیلار، اشراقیان محمدرضا، و همکاران.. فراوانی ژن‌های بتالاکتامازی وسیع‌الطیف گروه TEM و (AmpC (DHA, MOX به روش PCR در ایزوله‌های بالینی اشریشیاکلی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1389; 68 (6) :315-320

URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-329-fa.html

فراوانی ژن‌های بتالاکتامازی وسیع‌الطیف گروه TEM و (AmpC (DHA, MOX به روش PCR در ایزوله‌های بالینی اشریشیاکلی
محمدمهدی سلطان‌دلال* 1، هدروشا ملاآقامیرزایی2 ، جلیل فلاح مهرآبادی3 ، عبدالعزیز رستگارلاری4 ، آیلار صباغی5 ، محمدرضا اشراقیان6 ، عاطفه فرد صانعی7 ، روناک بختیاری7 ، مجتبی حنفی ابدر8
1- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، soltanirad34@yahoo.com
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان
3- انستیتو بیوانفورماتیک تهران
4- مرکز تحقیقات مقاوم تهای میکروبی دانشگاه علوم پزشکی ایران
5- دانشگاه آزاد اسلامی،واحد زنجان
6- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
7- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
8- گروه میکرو بشناسی دانشگاه شاهد
چکیده:   (7636 مشاهده)
زمینه و هدف: آنزیم‌های بتالاکتامازی، مهم‌ترین عامل مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های خانواده بتالاکتام در میان باکتری‌های گرم منفی می‌باشند. امروزه شاهد افزایش روز افزون عفونت‌های ناشی از آن‌ها در جهان هستیم که این امر به عنوان یک موضوع مهم مورد توجّه محققین در آمده است. آنزیم‌های بتالاکتامازهای TEM به علت شیوع بالا و AmpC به‌دلیل ایجاد اختلال در تست‌های فنوتیپی از اهمیت زیادی برخوردارند. از آنجا که ژن‌های خانواده بتالاکتامازی دارای زیرگروه‌های فراوانی بوده بر این اساس به‌کارگیری روش‌های مولکولی به ویژه استفاده از پرایمرهای یونیورسال به منظور شناسایی کامل این زیرگروه‌ها ضروری است، هدف از این تحقیق شناسایی و بررسی شیوع ژن‌های بتالاکتامازی TEM و AmpC (DHA, MOX) در ایزوله‌های بالینی Escherichia coli با استفاده از پرایمرهای یونیورسال می‌باشد.

روش بررسی: تعداد 500 نمونه بالینی از بیمارستان‌های شهر تهران جمع‌آوری گردید که با استفاده از تست‌های بیوشیمیایی، تعداد 200 ایزوله E.coli غربال شد و از طریق تست‌های فنوتیپی Disk diffusion method و Combined disk، از لحاظ تولید آنزیم‌های بتالاکتامازی مورد ارزیابی قرار گرفتند. سویه‌های فنوتیپ مثبت، جهت جستجوی ژن‌های مذکور توسط پروسه PCR بررسی شدند.

یافته‌ها: از 200 ایزوله مورد بررسی (64%)، 128 سویه از طریق تست‌های فنوتیپی برای PCR ژن‌های TEM وAmpC  انتخاب شد، (8/57%)74 و (9/3%)5 ایزوله به ترتیب حاوی ژن‌های TEM و  DHAبود و ژن MOX در هیچ ایزوله‌ای شناسایی نشد.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصله، به کارگیری روش‌های مولکولی در کنار روش‌های فنوتیپی جهت تشخیص کامل این نوع مقاومت‌ها امری ضروری بوده و به علت شیوع بالای این مقاومت، بهتر است که نسبت به استفاده از پروتکل‌های درمانی رایج در کشور اقدامات مناسب‌تری به عمل آید.

واژه‌های کلیدی: اشریشیاکلی، بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف، TEM، AmpC، بتالاکتاماز
متن کامل [PDF 400 kb]   (2919 دریافت)    
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb