دوره 72، شماره 6 - ( شهریور 1393 )
جلد 72 شماره 6 صفحات 395-389 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Alizadeh Z, Kheradmand Z, Bahmanzadeh M, Sohrabi M, Esna Ashari F, Dehghan A D. Endometrial morphology following repeated ovarian stimulation in mouse. Tehran Univ Med J 2014; 72 (6) :389-395
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6254-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6254-fa.html
علیزاده زهره، خردمند زهره، بهمن‌زاده مریم، سهرابی مریم، اثنی عشری فرزانه، دهقان آرش. بررسی اثر تحریک مکرر تخمدانی بر ساختار اندومتر در موش در زمان لانه‌گزینی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1393; 72 (6) :389-395
زهره علیزاده* 
1، زهره خردمند2 ، مریم بهمن‌زاده3 ، مریم سهرابی3 ، فرزانه اثنی عشری4 ، آرش دهقان5
1، زهره خردمند2 ، مریم بهمن‌زاده3 ، مریم سهرابی3 ، فرزانه اثنی عشری4 ، آرش دهقان5
1- مرکز تحقیقات اندومتر و اندومتریوز، دانشگاه علوم پزشکی همدان ، alizadeh@umsha.ac.ir
2- مرکز تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی همدان
3- گروه علوم تشریحی، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ همدان
4- گروه پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی همدان
5- گروه پاتولوژِی دانشگاه علوم پزشکی همدان
2- مرکز تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی همدان
3- گروه علوم تشریحی، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ همدان
4- گروه پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی همدان
5- گروه پاتولوژِی دانشگاه علوم پزشکی همدان
چکیده: (5633 مشاهده)
زمینه و هدف: تزریق گونادوتروپین‌ها به‌عنوان روشی برای القا نمودن همزمان تعداد زیادی از فولیکول‌ها و تخمک‌گذاری در انسان و حیوانات جهت افزایش تعداد اووسیت‌ها انجام می‌شود. با توجه به استفاده مکرر از گونادوتروپین‌ها در درمان ناباروری در دوره‌های متوالی، این مطالعه با هدف تاثیر این مواد در تحریک‌های متوالی بر اندومتر انجام گردید.
روش بررسی: در یک مطالعه تجربی مداخله‌گر آزمایشگاهی در سال 1391 که در مرکز تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام گرفت، در این مطالعه از موش‌های ماده نژاد NMRI به سن شش هفته در هفت گروه آزمایش استفاده شد. موش‌های گروه یک، دو، سه و چهار هر یک به ترتیب یک، دو، سه و چهار بار Pregnant Mare Serum Gonadotropin (PMSG) و 48 ساعت پس از آن Human Chorionic Gonadotropin (hCG) را به شکل تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. (برای گروه‌های آزمایش دو تا چهار، یک گروه کنترل با یک بار تزریق در نظر گرفته شد). 13 تا 16 ساعت پس از تزریق موش‌ها کشته و از شاخ رحم نمونه‌برداری و توسط هماتوکسیلین و ائوزین رنگ‌آمیزی شدند. پارامترهای مورد مطالعه شامل ضخامت سلول‌های اپی‌تلیال سطحی، ضخامت سلول‌های اپی‌تلیال غددی، ضخامت اندومتریوم، قطر غدد و تعداد بود.
یافته‌ها: بررسی‌های آماری نشان داد که اختلاف معناداری بین گروه‌های آزمایش و کنترل برای پارامترهای ضخامت سلول‌های اپی‌تلیال غددی، ضخامت اندومتریوم و قطر غدد وجود ندارد (05/0P>). در حالی که ضخامت سلول‌های اپی‌تلیال سطحی با افزایش تعداد تزریقات افزایش معناداری را نشان می‌دهد (03/0P≤).
نتیجه‌گیری: تغییر در ارتفاع سلول‌های اپی‌تلیال سطحی که با افزایش تعداد تزریقات جهت تحریک تخمدانی ایجاد می‌شود می‌تواند از علل کاهش لانه‌گزینی باشد.
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
