این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مدل مراقبت پیگیر بر سطوح آزمایشات خونی (هموگلوبین و الکترولیتها) بیماران همودیالیزی در سال 84-1383 در همدان انجام شد.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمهتجربی از نوع قبل و بعد میباشد. در این پژوهش 38 بیمار مبتلا به بیماری مرحله انتهایی کلیه که با توجه به شرایط و روش نمونهگیری تصادفی در یک گروه در مدت شش ماه بررسی شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل پرسشنامه دموگرافیک و چکلیست کنترلی بود. پژوهشگر در مرحله اول پژوهش، مرحله آشناسازی را انجام داد و تا انتهای دوره تنها پرسشنامهها و چکلیستهای کنترلی تکمیل شد. پس از اتمام مرحله اول پژوهش، بلافاصله پژوهشگر اقدام به اجرای مداخله در مرحله دوم پژوهش بر روی همان گروه نمود.
یافتهها: بین میانگین سطوح هموگلوبین، هماتوکریت، اوره و نیتروژن، پتاسیم و آلبومین در شش بار اندازهگیری قبل و بعد از اجرای مدل مراقبت پیگیر بهترتیب تفاوت معنیداری وجود دارد (026/0p=، 033/0p=، 002/0p=، 001/0p= و 009/0p=).
نتیجهگیری: با اجرای مدل مراقبت پیگیر تفاوت معنیداری در سطوح آزمایشات خونی بیماران همودیالیزی ایجاد میشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |