مشکلات روانی اجتماعی و وجود سیستمهای حمایتی در اقدام به خودکشی حایز اهمیتاند. این مقاله به بررسی عوامل استرسزا و وضعیت حمایت عملی در اقدامکنندگان کرجی میپردازد.
روش بررسی: این مطالعه قسمتی از بخش ایرانی مطالعه چند مکانی پیشگیری از خودکشی(SUPREMISS) است که توسط سازمان جهانی بهداشت در هشت کشور انجام گرفته است. در این مقاله دادههای مربوط به 632 اقدامکننده کرجی طی 10 ماه ارایه شده است.
یافتهها: از نظر فاصله زمانی با اقدام برخی عوامل مستعدکننده یا دیستال (مشکلات مالی، تحصیلی، شغلی و وجود بیماری جسمی طولانی)، و برخی دیگر تسهیلکننده یا پروکزیمال (اختلاف با خانواده و همسر) میباشد. اختلاف با خانواده (25%) و با همسر (35%) شایعترین مشکلات اقدامکنندگان از یک ماه پیش تا زمان اقدام بود. اختلاف با همسر در افرادی که کمتر از هفت سال از ازدواج آنها میگذشت، بیشتر بود. در افراد کمتر از 25 سال اختلاف با والدین شایعترین مشکل بود و سیستم حمایتی برای زنان اهمیت بیشتری داشت.
نتیجهگیری: نقش عوامل استرسزا در اقدام به خودکشی متفاوت است. اختلاف با خانواده و با همسر در اقدام به خودکشی هم عوامل زمینه ساز و هم آشکار سازند، شبکههای حمایتی در پیشگیری از اقدام به خودکشی، بخصوص در زنان، نقش موثری دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |